Komp mi się zepsuł

Taaa... Staruszek lapciok, zabrany jako nadzieja na kontakt ze światem, wziął i zszedł. Zaszkodziły mu, jak i mnie, podróże PeKaPem i ciągłe przerzucanie z miejsca na miejsce. Ja także nie jestem w najlepszej formie - nawiedziłam rodzinę i na hektolitrach piwa tudzież diecie Mamy (kilogramy tłustego mięsiwa, pierogi, wędliny i ciasta...) siadły mi nerki, heh. Zwłaszcza prawa. Boooooli, chociaż już mniej, ale najgorsze, że jutro muszę zrobić badania cieczy ustrojowych (anestezjolog dzisiaj zlecił), a faszeruję się ginjalem i sikam na niebiesko. Mam nadzieję, że operacja się odbędzie i za tydzień o tej porze będzie po wszystkim. Anestezjolog był opryskliwy i powiedział mi, że za dużo ważę, niesamowite odkrycie, godne nagrody Tego-i-Owego. Powiedział jeszcze, że poprzedni zabieg w podobnych okolicach organizmu to był mały pikuś i że teraz będzie bardzo bolało po. W sumie nie jestem zła, wolę wiedzieć, czego się spodziewać.

Z braku osobistego komputera na razie oglądam nabyte serwetki i papiery deku, chciałabym na jutro zrobić szkatułkę dla Joli na urodziny, tymczasem jestem w lesie. Pogoda jest przepiękna, nawet ja się nie mam do czego doczepić, niebo błękitne, jeno nieco za gorąco. Ujdzie. Najgorzej w autobusach komunikacji miejskiej, bo śmierdzi wniebogłosy, ale ja sama nie jestem bez grzechu - byłyśmy z Ewką na obiedzie w knajpce wegetariańskiej i zeżarłam coś w sosie czosnkowym. Biedni współpasażerowie. Chciałam zaprezentować na blogu Ewki butelkę w maki, ale nagle zrobiło się pod wieczór i nie zdążyłam zrobić zdjęcia - będzie jutro albo kiedyś.

Co jeszcze? Tęsknię za zaprzyjaźnionymi blogami. Podczytuję prawie wszystkie notki, chociaż odzywam się z rzadka. Chciałabym przenieść się w Bory Tucholskie lub na Mazury, w mieście duszno... Ale humor mam niezły, Krasnolud już ma prawie pewne przenosiny do Southampton i bardzo się z tego cieszy. Będzie dalej od Mieszczyków i Słowaczek, za to bliżej do efki i Kisiela... Coś za coś. Szykują się zmiany, chyba będzie lepiej :-)