niedziela, 17 maja 2009

Dziwnie mi :-)

Siedziałam wczoraj wieczorem przed kompem, a że jestem w takim sobie stanie psychicznym, to wymyślałam, co by tu jeszcze zrobić i jak zająć czas. No bo manualnie nic mi nie wychodzi, a na Kubę głównie warczę, zamiast jak człowiek przemawiać ludzkim głosem. Biedaczysko. Ale nie o mężu miałam...

No i siedziałam, przeglądnęłam wszystkie zaprzyjaźnione blogi, przeczytałam prasę, napisałam jakiegoś mejla, aż w końcu wpisałam sobie w gugla 'ciotka' i 'decoupage', żeby sprawdzić, czy zażywam sławy w Necie. Znalazłam 'Całą Ciotkę' u blogowych koleżanek, więc z dumy raczej nie spuchłam, nie wymieniają mnie żadne media, nie jestem cytowana pomiędzy autorytetami, ani też międzynarodowa gildia decoupage nie zamieszcza linków do mojej galerii na picasie (phi, sztywniaki!). Znalazłam za to coś innego.

Mianowicie na dziesiątej stronie wyników gugla było zdanie: 'Odkryłam dzięki Agnieszce pewną Cudowną Ciotkę:)'. Nic nie wskazywało, że to o mnie, ale kliknęłam - i okazało się, że jednak o mnie. Bo zaraz pod tym był link do mojego bloga. No i siedziałam potem i myślałam, o co chodzi, jak to możliwe, że obcy człowiek (i to na onecie, nie bloggerze) stwierdził, że jestem cudowna. Co takiego cudownego jest w tej mojej pisaninie. Hmmm... No i dziwnie mi, przyzwyczaiłam się, że wszelkie przypadkowo zasłyszane uwagi na mój temat były raczej niepochlebne.

W każdym razie, Kalino, jeśli tu nadal zaglądasz: dziękuję Ci, bardzo mi miło i Twoja notka diametralnie zmieniła mi nastrój! Proszę, oto obrazek dla Ciebie (kwiatka, niestety, nie mam):(Okolice Warrington)

10 komentarzy:

  1. Droga Daisy spiesze naprawić swoją gafe,oczywiście że czytałam Twoje posty i jedynym wytłumaczeniem może być tylko moja pękająca głowa,zrobiłam to jakoś tak bezwiednie że aż mi głupio,wybacz....jesteś wielka i nie wiem skąd ten dół u Ciebie,ale czasem i tak jest,więc głowa do góry...będzie dobrze...pa..

    OdpowiedzUsuń
  2. Daisy, od jakiegoś czasu zaglądam, na Twój blog, i lubię twoją pisaninę...i komentarze poczytać, lubię podglądać prace, wleźć na inne blogi,życzę ci dużo zdrówka i powodzenia we wszystkim...

    OdpowiedzUsuń
  3. Kalina zagląda, a jakże ;)To moja serdeczna przyjaciółka.

    OdpowiedzUsuń
  4. Witam w poniedziałkowy poranek:)
    Ja również Ciebie zglądać od niedawna i wiesz co uwielbia ten Twój oryginalny styl w jakim piszesz tego bloga, aż chce się czytać:)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. ja ciotki nie odkrylam, za to przyjazna dusze, kolezanke, ktora doradzi, rzuci dobre slowo, Trzymam kciuki Daisy za cala wyprawe. Jakbys miala jakis nfz-owy problem-napisz, cos sprobujemy poradzic.

    OdpowiedzUsuń
  6. Bo Ty masz w sobie to "COŚ" kobieto! :D
    Trzymaj się i nie dawaj.
    Posyłam pozytywne myśli :D
    Serdeczności

    OdpowiedzUsuń
  7. Łoł. Na pożegnanie odpowiem jeszcze na komentarze :-)
    *teso, co się przejmujesz pierdołami? Głowę naprawiłaś?
    *Lietdeco, ja do Ciebie też zaglądam przy każdej notce. Świetnie znasz polski, jesteś Litwinką czy Polką żyjącą na Litwie?
    *Agnieszko, też jesteś zdania, że bez przyjaciółek życie jest wysoce utrudnione?
    *Agato, mój styl to nie mój styl. Ktoś mnie kiedyś chciał pochwalić, że piszę w stylu Chmielewskiej. I co? I ona była pierwsza, ja tylko nasiąkłam nią od dzieciństwa, a poza tym mam słowotok...
    *Elu, ja po to założyłam bloga, żeby mieć z kim rozmawiać i przeczytać czasem dobre słowo :-)
    *Jo-hano! '...bo we mnie jest seks, któż oprzeć się ma mu...' [huehuehue]

    No to się zwijam, na razie!

    OdpowiedzUsuń
  8. Daisy, dziękuję za odwiedziny, miło mi...
    Jestem Litwinką żyjącą na Śląsku, a w Twoim blogu, jest to coś, i chce się tu wracać...

    OdpowiedzUsuń
  9. JAk bedziesz miała czas to wejdź do mnie i zabaw sie w 4.

    OdpowiedzUsuń
  10. Ja do Ciebie zaglądam chyba od samego początku:)I podejrzewam,że to sie nie zmieni, bo bardzo lubie Twój blog.
    Zdrówka jeszcze raz życzę!
    buźka

    OdpowiedzUsuń